əhmər

sif. <ər.> klas. Qırmızı. Hanı o sən görən əhmər yanaqlar; Müsəlsəl keysular, nəsrin buxaqlar. Q. Z.. Rəngi-ruyi qızılgüldən əhmərdir; Əl-ayağı, sanasan ki, mərmərdir. Aşıq Ariz. Bəzənirsiz al qumaşa; Əhmər, yaqut, yəmən, dağlar! Aşıq Şəmşir.

◊ Hilal əhmər – bax hilal.